της Φαίης Φραγκισκάτου *
[ Beirut / Ibrahim Maalouf ] Το κομμάτι το είδε στο facebook, το είχε αναρτήσει ένας ‘’φίλος’’. Ο τύπος λεγόταν Ibrahim Maalouf , έπαιζε τρομπέτα σ ένα αισθαντικό ριφάκι που έφερνε από Μ.Ανατολή, σε τζαζ εκδοχή. Το βιντεάκι έδειχνε τη Βηρυτό βράδυ, δρόμοι, σπίτια, μαγαζιά, μικρά πλάνα, κοντινά πορτρέτα που μουσικού. Πλάνο με κόσμο και με κτίρια στο φόντο. Ήταν δεκάλεπτο το κομμάτι και στο τέλος του βίντεο έγραφε ότι γυρίστηκε το 2011.
Σκέφτηκε αφηρημένη ότι δεν είχε πάει ποτέ στη Βηρυτό. Δεν είχε πάει στη Μ.Ανατολή ούτε στη Β. Αφρική. Λίγο έξω από Ελλάδα με το ζόρι, παλιά. Σκέφτηκε τα ταξίδια που δεν έγιναν. Ήταν ακόμη νέα αλλά δεν πίστευε ότι τα πράγματα θα καλυτερέψουν σύντομα. Χρήματα υπήρχαν μόνο για τα βασικά. Δε μελαγχόλησε, της ήρθε όμως στο μυαλό η παράξενη εικόνα βομβαρδισμών, καπνού, κόσμου να θρηνεί στα ερείπια. Αυτό θυμόταν από μικρή σαν εικόνα απ το δελτίο ειδήσεων της ερτ για τον Λίβανο, τη Βηρυτό. Ποια η σχέση αυτής της αποσπασματικής εικόνας με τον πραγματικό κόσμο; Σκέφτηκε. Τι σχέση έχει η Βηρυτός με αυτό που θυμάμαι απ τον πόλεμο όπως το 'δειχνε η τηλεόραση; Ύστερα ήρθε στο μυαλό της η Αθήνα, σκέφτηκε πάλι τα δελτία ειδήσεων, τη βία, της εικόνας των τελευταίων 3 χρόνων, φτιαγμένης έτσι που να προκαλεί τον ανθρώπινο φόβο. Ποιος ξέρει, η Βηρυτός μπορεί να ήταν όμορφη και μετά τους βομβαρδισμούς. Μπορεί να είναι άλλη μια παλιά πόλη σε αυτήν την πιο παλιά γωνιά της γης που έχεις τους δικούς της ρυθμούς απέναντι στον πόνο και τον θάνατο. Όπως η Αθήνα. Ίσως τελικά τις πόλεις αυτές δε χρειάζεται να τις δεις. Αρκεί να μπορείς να τις νιώσεις. Έτσι έκλεισε τις σκέψεις της. Συνέχισε ψάχνοντας το επόμενο κομμάτι, το επόμενο ερέθισμα της μουσικής που θα της έλεγε κάτι. Που θα την πήγαινε κάπου. Και χαμογελούσε.
* Η Φαίη Φραγκισκάτου γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει Πολιτική Επιστήμη και ζει και εργάζεται στην Αθήνα. [ facebook ] [ e-mail ]
Αναρτήσεις
