της Άννας Αφεντουλίδου *
Έλα να σού δείξω είπες τον φεγγίτη του σπιτιού
πολύ παλιό αυτό το σπίτι
γυρνούν μέσα του ακόμα ανάσες βογκητά και στεναγμοί
στο βάθος κάστρα του παλιού καιρού
μη μη είπες μη βγαίνεις
αλλά εγώ σκαρφάλωνα κόκκινα τα κεραμίδια τυλιγμένοι σωλήνες παράξενου υλικού
είχα βάψει πρώτη φορά τα νύχια μου ταίριαζαν
κόκκινα
ασημί και το φεγγάρι ταίριαζε
η στέγη της εκκλησίας πολύ μακριά
δεν κινδυνεύαμε
η μέση μου γυμνή γδάρθηκε στην κόψη
πετούσαν σύννεφα πουλιά κι αστέρια
νεράιδες παιδιά και νάνοι
το πιάνο έτριξε γκλανκ
ποτέ δεν έπαιξα, είπες, καλά
μόνο μιλούσα μιλούσα στο ραδιόφωνο
υγρή γλυκιά φωνή
χτυπούσε το κεφάλι μου στο πάτωμα
την ώρα που βυθίστηκες στο σώμα μου
μημη είπα
οι γάτες πάντα περπατούν στην άκρη της βροχής
αλλά εσύ δεν άκουγες
με τράβηξες μέσα σου και χάθηκα
δεν υπάρχουν δεν υπάρχουν έγραφες
κι εγώ σε πίστευα
ό,τι κι αν έλεγες εγώ σε πίστευα
κι ας με ανάγκαζες
μετά
να γλείφω τους λεκέδες
απ΄το παλιό σου αίμα
Φωτο: Helmut Newton
* Η Άννα Αφεντουλίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε Μεσαιωνική και Νεοελληνική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έχει ασχοληθεί, σε επίπεδο μεταπτυχιακών σπουδών, με την ποίηση του Α. Εμπειρίκου και με τη σύγχρονη κυπριακή λογοτεχνία. Ζει στην Πρέβεζα και εργάζεται ως φιλόλογος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Έχει εκδώσει μια ποιητική συλλογή με τίτλο Ελλείπον Σημείο, η οποία συμπεριελήφθη στη μικρή λίστα υποψήφιων βιβλίων πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα, για τα Λογοτεχνικά Βραβεία 2010 του περιοδικού ΔΙΑΒΑΖΩ. Το διήγημά της Μύθου Εγκώμιον επιλέχθη για την ανθολογία διηγήματος Θεσσαλονίκη 2012 από τις εκδόσεις Ιανός. Κείμενά της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες, περιοδικά και ηλεκτρονικές ιστοσελίδες.
Αναρτήσεις
