Κάποτε τ' άνοιγε συχνά
να ξεφυλλίσει τα χαρτιά του.
Σαν έκανε να τα διαβάσει
τα μάτια θολώνανε.
΄Ετσι τ' ανοίγει ολοένα και πιο αραιά.
Δεν ωφελεί πια να κοιτά
χαρτιά που δεν του είναι βολετό πια να διαβάσει.
Όσο μπορεί το προσπερνάει σιωπηλά.
Σκόπιμα αποφεύγει να του ρίξει ένα βλέμμα.
Μα πάλι μικρός ο χώρος
κι όλο απάνω του να πέφτει τυχαία η ματιά
και να θολώνει
και το συρτάρι να γίνεται τότε θαλασσινό σκάρί
που μακραίνει στο πέλαγο
κι αυτός να του κουνάει λυπημένος
το μαντήλι στο μουράγιο.
* Ο Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος γεννήθηκε στα 1945 στη Νίκαια του Πειραιά και κατάγεται από τον Πλάτανο του Αιγίου. Σπούδασε νομικά και άσκησε το δικηγορικό επάγγελμα στην Αθήνα. Εργασίες του έχουν δημοσιευτεί σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά και έχει κάνει πολλές διαλέξεις. Για το λογοτεχνικό του έργο έχουν οργανωθεί εκδηλώσεις από πολλούς πολιτιστικούς φορείς και έχουν γίνει αρκετές ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές. Από το 1997 -με μικρές διακοπές- γράφει κριτικά σημειώματα στο περιοδικό "Αιολικά Γράμματα". Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών και για πολλά χρόνια χρημάτισε μέλος του Δ.Σ. της.
[ εργογραφία ]
Αναρτήσεις
