του Αλέξανδρου Αλεξανδρινού *
Ζώα στα σύννεφα και οι άνθρωποι; Η απάντηση, βρίσκεται στη γη. Στην προσπάθεια του ανθρώπου να τα ακολουθήσει και να μπορέσει να ανέβει στα φτερά τους. Να πετάξει και περάσει σε έναν κόσμο που δεν του ανήκει. Σουρεαλιστικός τίτλος, όμως γεμάτος δικαιοσύνη από τον Γιάννη Βαρβέρη. Σύμφωνα με τον πρόσφατα θανόντα ποιητή, αν υπάρχει ένα λευκό, απέραντο, τοπίο, τότε σε αυτό δύναται να κατοικήσουν μόνο ζώα. Ο άνθρωπος δεν ξέρουμε αν είναι αληθινό ζώο για να αξίζει κάτι τέτοιο. Η συμπεριφορά των μη έλλογων ορίζει αυτή των έλλογων. Των δίποδων.
Σε αυτό πλαίσιο κινείται και ζει η τελευταία ποιητική συλλογή του Γιάννη Βαρβέρη. Σαν να πήρε τη σκυτάλη από τον Αίσωπο και θέλησε μέσα από επιλεγμένα κομμάτια του να συνθέσει την δική του ποιητική παραβολή. Παρ’ όλα αυτά μην ξεγελιέστε. Δεν έχουμε να κάνουμε με ένα ανάλαφρο παραμυθάκι (έστω και ποιητικό). Όχι. Η απλότητα και η ευαισθησία αυτών των ποιημάτων αναδεικνύουν το μεγαλείο των ζώων. Μέσα απ’ αυτά αποκωδικοποιείται η δική τους συμπεριφορά και ξεγυμνώνεται αυτή των ανθρώπων. Η φιλοσοφική ματιά για την πραγματικότητα ανανεώνεται και φτάνει στην υπέρβαση. Στα σύννεφα. Εκεί όπου εμείς είμαστε μικροί και κοιτάμε αμέριμνοι.
Σε αυτά τα ποιήματα καθρεφτίζεται η ανθρώπινη συμπεριφορά. Με λιτό λόγο μας δίνει τη δυνατότητα να «συνομιλήσουμε» με τα ζώα. Τη γλώσσα τους θα την καταλάβουμε αρκεί να αντλήσουμε από τη σοφία που έχουμε μέσα μας. Παρουσιάζονται αλήθειες που η δική μας ωμότητα δεν αφήνει να δούμε. Ο Βαρβέρης χρησιμοποίει την ποίηση για να καθαρίσει τη θολή εικόνα. Τα ποιήματα ξεχειλίζουν από ευρηματικότητα, ειρωνεία και κάτι μαγικό. Απλά και ικανά να μετακινήσουν κάθε νεκρωμένη καρδιά. Όπως αναφέρεται και στο εισαγωγικό σημείωμα, η ποιητική συλλογή (κυκλοφορεί από τον Κέδρο) του Γιάννη Βαρβέρη Ζώα στα σύννεφα βρέθηκε στα κατάλοιπα του έτοιμη προς έκδοση.
* Ο Αλέξανδρος Αλεξανδρινός, 33 ετών, αγαπάει τη λογοτεχνία. Από το 2009 έχει βουτήξει στα νερά της και δεν σταματά έκτοτε να κολυμπά. Ζει στην Αθήνα και παρακολουθεί την καθημερινότητα. Τη βιώνει. Βασανίζεται, πληγώνεται και παλεύει για να την αλλάξει. Οι πνευματικές του ανησυχίες εκτονώνονται στο χαρτί και δεν σταματάνε ποτέ. Έχει αδυναμία στην ποίηση και σε όσους προσπαθούν να γράψουν και να ζήσουν ποιητικά.