Όταν περπατάς τα κίτρινα μεσημέρια
σε υγρά καλντερίμια χάρτινων πόλεων
τρέχει ο νους μου σε σένα
σ’ ακολουθώ νοερά
σε μιμούμαι
σε κομματιάζω όταν πέφτουν οι βροχές
κι ύστερα γελάς και κρύβεσαι
ανόητη αγάπη
ποτέ δεν σ’ έφτασα
ούτε τις ώρες του στρώματος
ούτε τις μέρες της φωτιάς
περιπλανήθηκα ασταμάτητα
για να βρω τα ομοιώματά σου
της αγάπης τραγούδια λυπητερά
έγραψα και ξανάγραψα
γύρισα ξανά
μα δεν σε βρήκα
περπατούσες σε δρόμους ορειχάλκινους
τα κίτρινα μεσημέρια
σε χάρτινες πόλεις
και γέλαγες φριχτά.
* Ο Γρηγόρης Σακαλής γεννήθηκε και ζει στον Στενήμαχο Νάουσας. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές "Κίβδηλος Καιρός", 2008 και "Θαμμένος στην Άμμο", 2010, από τις εκδόσεις Πλανόδιον.
Αναρτήσεις
